1. gr. Sveitarfélögum er heimilt að innheimta gjald fyrir afnot skilakerfa af aðstöðu fyrir móttöku raf- og rafeindatækjaúrgangs frá heimilum, sbr. 14. gr. laga nr. 55/2003 og 5. gr. reglugerðar nr. 1104/2008. Með aðstöðu fyrir móttöku raf- og rafeindatækjaúrgangs er átt við gámastæði fyrir gáma og ílát skilakerfis undir raf- og rafeindatækjaúrgang á söfnunarstöðvum sveitarfélaga og þann kostnað sem sveitarfélög bera af rekstri þeirra. 2. gr. Gjaldinu, skv. 1. gr., er skipt í gjaldflokka eftir stærð og umfangi söfnunar á söfnunarstöð. Gjaldið miðast við aðstöðu í eitt ár fyrir hvern gám. Gjaldflokkar eru eftirfarandi: 1. | Stór söfnunarstöð: | 60 þús kr. á gám á ári. | 2. | Meginsöfnunarstöð í héraði: | 36 þús kr. á gám á ári. | 3. | Lítil söfnunarstöð: | 24 þús kr. á gám á ári. |
3. gr. Eindagi gjalda skv. gjaldskrá þessari er 30 dögum eftir útgáfu reiknings. Dráttarvextir reiknast frá gjalddaga hafi gjöld ekki verið greidd á eindaga. Heimilt er að innheimta kostnað sem hlýst af innheimtu gjalda séu þau ekki greidd á eindaga. 4. gr. Gjaldskrá þessi er sett samkvæmt heimild í 1. mgr. 14. gr. laga nr. 55/2003 um meðhöndlun úrgangs og að fenginni umsögn Sambands íslenskra sveitarfélaga. Gjaldskráin öðlast þegar gildi. Umhverfisráðuneytinu, 24. mars 2009. F. h. r. Magnús Jóhannesson. Hrafnhildur Ásta Þorvaldsdóttir. |